دخترم - غزل


چهارشنبه، مهر ۲۵، ۱۳۸۶

بدون شرح!


یکی از خیابان های فرعی بلوار وکیل آباد مشهد!
پ.ن. : بار اول که این تلفن عمومی رو دیدم، فکر کردم چشم هایم اشتباهی می بینند. بعله! برای استفاده از این تلفن عمومی باید به خیابون تشریف فرما بشین و از اونجا تلفن بفرمایین، این در صورتی است که قبلا" صدقه تون رو داده باشین که خدای نکرده در حین تلفن کردن، ماشینی موتوری چیزی بهتون نزنه. تازه خیلی شانس داشته باشین که قدتون بلند باشه و دستتون به همه چی برسه و در غیر اینصورت باید به اون بلوک پناه ببرین و در حین تعادل حفظ کردنتون تلفن بفرمایید... این جوریش بازهم صدقه مدقه لازم داره، به شرطی که صندوق صدقه اش خراب نباشه و واقعا" جواب بده بهتون...
لازم هم نبود که این باجه تلفن رو 180 درجه بچرخونن... 90 درجه چرخوندنش هم کافی بود. نمی دونم اونایی که اینو نصب کرده اند هوش و حواسشون کجا رفته بوده؟!! واقعا" که... شاهکاریه برای خودش!