یک ضرب المثل

داشتن آرزوهاي بزرگ، نيمي از خوشبختي است. این را آبنوس به من گفته و چه ضرب المثل قشنگی.

اینایی که می نویسم تجزیه و تحلیل های خودم هست و می نویسم که ببینم در آینده فکرم با الان فرق خواهد کرد یا نه، و همچنان می نویسم که یادم بمونه. حتی شاعر که شعر می گه، باید بنویسه و گرنه یادش میره.

دلیل اینکه رسیدن به آرزو ها را عین خوشبختی میدانم، اینه که از این بابت رضایت درونی شخص بدست میاد و هیچی مهمتر از رضایت درونی شخص نیست. رضایت درونی، آرامش رو به دنبال میاره. حال میخواد این آرزو شبه بیل گیتس شدن باشه یا اینکه این آرزو به جنگل رفتن و زندگی کردن در آنجا باشه. هرچی می خواد باشه، مهم نیست. مهم احساس رضایت کردن و داشتن آرامش هست.

نیم دیگه خوشبختی چیست آبنوس جان؟