فوری نوشت

باورم نمی شه کمتر از یک ماه پیش دقیقا" همین جا بودم که بنزین بزنیم به ماشین. کارت سوخت (درسته؟) رو هم برادرم یادش رفته بود بده به ما و توی کیف پولش بود و رفته بود سفر.

تمام این حرف ها رو قبول دارم.

ملتی که هیچوقت به پیاده روی راضی نمی شدن، ولی ظرف بنزین به دست وایستادن توی صف. آخه تو بگو دو سه لیتر بنزین چه دردی رو دوا می کنه؟ خداییش ملت جوگیرتر از ملت ایرونی دیدین؟ نمی دونم تونستم منظورم رو خوب برسونم یا نه؟

پ.ن. بی ربط : خیلی خوشحالم. یه خبر خوب بهم رسیده و به امید خدا دیر یا زود یک سفر چند هفته ایی توی برنامه مون هست.