تهران - پاریس - تورنتو

خدا را شکر که خیلی راحت برگشتیم و اذیت نشدیم. سفر بسیار خوبی بود و خوشی ام از این سفر وقتی کاملتر شد که دیدم هیچ یک از بلورجاتم نشکسته اند.

خیلی حرف ها هست که بگویم اما مثل همیشه توی دلم می مونه و بازگو نخواهم کرد. نه حوصله ی احمق هایی (ببخشید!) دارم که اینجا رو می خونن، نه وقت نوشتن رو دارم و هم اینکه نمی خوام بیشتر از این راجع به خودم و خونواده ام حرف بزنم. همینایی که راجع به من می دونین بسمه. من را چه به وبلاگ نویسی؟!!!