احوالپرسی

یک دوست نازنینی دارم که هروقت می بینمش و ازش حالش رو می پرسم، با لبخند و خوشرویی و یه حالت خاص شبه عشوه می گه (لهجه غلیظ انگلیسی آمریکایی اش رو داشته باشین) :

"من خیلی خوبم، شما چطوری؟"

حتی اگه اون موقع سرش از شدت درد میگرن در حال ترکیدن باشه و چشماش از شدت قرمزی از حدقه بیرون زده باشه.