دخترم - غزل


شنبه، اردیبهشت ۳۰، ۱۳۸۵

تبلیغات

بلوط عزیز، خوندن این مطلبت باعث شد که من این پست رو بنویسم، چونکه نمی شد جوابت رو با یکی دو خط کامنت بدهم گرچه این موضوع حتی در چند تا کتاب هم نمی گنجه.
اتفاقا" من جزو تعداد بسیار معدودی از زنان هستم که به بدن خودم با تمام عیب هایش علاقه دارم. با وجود ظاهر خیلی معمولی، هیچوقت به فکر نیفتادم که برم بینی ام را عمل کنم یا سینه ام. نه اینکه هیچوقت، بلکه فقط چند باری این فکرها از مغزم خطور کرده که خیلی زود منصرف شده ام. البته همچین نسبت به بدنم بی تفاوت نیستم و سعی می کنم خودم را آراسته و تمیز و مرتب نگه دارم، خوب لباس بپوشم، خوب بخورم و خوب به خودم برسم، ولی نه اینکه اونقدر کمبود شخصیتی داشته باشم که بخواهم برم زیر تیغ عمل جراحی یا به تبلیغ های تلویزیون تن در بدهم. هیچوقت هم در زندگی ام دنبال مد نبوده ام. همیشه به سادگی و راحتی و در نهایت شیک پوشی فکر می کنم تا نمایش. حتی برای عروسی ام خیلی گشتم و از یک مغازه خیلی کوچک، یک کفش سفید پاشنه 5 سانتی بی نهایت ساده ولی به نظر خودم شیک، خریدم که آن موقع ها کفش های اجق وجق مد شده بودند که من اصلا" نمی تونستم به خودم بقبولانم که این ها رو بپوشم. بماند که چقدر سرکوفت شنیدم که این کفش ارزون و دهاتی چیه خریدی.
کافیه یک بار یکی از این تبلیغ ها را امتحان کنین، می بینید همه اش چیزی نیستند جز کلاه گشادی که سر ملت میره. من یکی نسبت به بوی پیاز خیلی حساسیت دارم و یک بار توی تلویزیون دیدم که یک دستگاه کوچکی که پیاز را خیلی راحت خورد می کند، زودی رفتم اون دستگاه رو خریدم، دیدم اصلا" اون کار آیی که توی تلویزیون نشون میده را نداره. یا یک کرم که تبلیغ می کنند، میگن این کرم رو استفاده کنین 10 سال جوونتر می شین. یه بار کلاه خودتون کج کنین، ببینین این حرف هایی که از توی تلویزیون می شنوین با عقل جور در میاد یا نه؟
آیا یک بار شده از خودتون بپرسین که چرا کمتر از آقایون برای تبلیغ استفاده می کنن؟ اگه اینطور می بود، همه خانم ها شوهر یا دوست پسر خوش هیکل، چهار شونه با صورتی سفید و تمیز و اصلاح کرده و چشم و ابرو مشکی و تو دل برو می خواستن؟ یا اینکه آقایون هم به فکر می افتادن که در اندام خودشون تجدید نظر کنن؟ مسلمه که اونقدر آقایون به فکر قیافه اندام و قیافه شون نمی افتن که خانم ها.
حتی این تبلیغات از دنیای بچه ها دست برنمی دارن. بچه هایی که میتونن با چند تکه چوب و پارچه و خرت و پرت ها، ساعت ها سرگرم بشن و چیزهای بسیار متنوعی و زیادی را با همان چند تکه خرت و پرت درست کنن و احیانا" فکرشون به کار بیفته و خلاقیتشون شکوفا بشه، مغز این بچه ها رو با مثلا" براتز باربی ها هات هستن، پر می کنن و بقیه اش رو که خودتون میتونین حدس بزنین.
خلاصه اینکه به هرچه که در وجودتان هست، حتی عیب هایش ببالید و بدونین که هیچکس بی عیب نیست. صد البته خانم هایی که تحت تاثیر این گونه تبلیغات می گیرن، مطمئنا" بیشتر با خودشون مشکل دارن تا خانم هایی که تحت تاثیر اینگونه تبلیغات قرار نمی گیرن.
اگه میخواهین، باید خودتون را با خودتون مقایسه کنین نه با اون کسی که توی جعبه جادویی نشون میدن. چرا که هرکسی خصوصیت اخلاقی و شخصیتی و حتی اندامی منحصر به فرد داره و اینه که اگه ما بخواهیم خودمون را مثلا" با پاریس هیلتون مقایسه کنیم و خودمون را جای اون بگذاریم، کاریست بسیار اشتباه.