درک موسیقی

این مطلب رو به پانته آ تقدیم می کنم که سوالات گسترده و عمیقش هیچوقت تمام شدنی نیستند.

صحیح است که افراد ناشنوا از نعمت شنیدن اصوات محرومند با این حال به مدد سایر حواس منجمله لامسه میتوانند تا حدودی آن را درک کنند و همچنین در صورت بلند بودن موسیقی سلول های پوستی ناشنوایی که فوق العاده حساس است قادر به درک اصوات آن است و نوع آن حتما" با درک از راه گوش توسط فرد شنوا متفاوت است. و ضمنا" نوع و باقیمانده ناشنوایی فرد به فرد فرق می کند و حتی ممکن است که ناشنوایی بتواند با استفاده از باقیمانده ناشنوایی و سمعک انواع صداهای بلند را متوجه بشود.

برای نمونه باید از موسیقی دان مشهور آلمانی " بتهوون " یاد کرد که تا زمان از دست دادن ناشنوایی اش تنها یک سمفونی ساخته بود و اغلب آثار ارزشمند و ماندگار بتهوون مربوط به دوران ناشنوایی او است.

بتهوون می توانست به خاطر ناشنوایی اش دست از موسیقی بردارد و کنج خانه بنشیند و در خفا با درد خود بمیرد اما او دلسرد و تسلیم نشده و اغلب پس از نوشتن یک قطعه موسیقی یک سر میله چوبی را به روی پیانو و سر دیگرش را میان دندان هایش می گرفت و از این راه یعنی با ارتعاش صوتی به دندان ها قطعه تصنیف شده را درک می کرد و بعد از تکمیل نهایی آن را در صحنه برای شنوندگان اجرا می کرد. در یکی از کنسرت ها صدای تحسین شنوندگان به حدی بود که مسئول صحنه مجبور شد دست بتهوون را به عنوان رهبر ارگستر بگیرد و روی او را به طرف حضار در حال دست زدن برگرداند. همگان از دیدن حال او که نتوانست صدای حضار پشت سرش را بشنود به حدی متاثر شدند و اشک از دیدگان همه سرازیر شد.

یک لینک مربوطه را هم میتوانید ببینید.