ترجمه پست قبلی

ظرف های پلاستیکی را در ماکروویو قرار ندهید.

بطری های آب را در فریزر نگذارید.

مواد خوراکی که در لفافه های پلاستیکی بسته بندی شده اند را در ماکروویو نگذارید.

اخیرا" دانشگاه جان هاپکینز در مقالات خود این مطلب را منتشر کرده است. این اطلاعات همچنین در مرکز پزشکی-ارتشی والتر رید نیز به چاپ رسیده است. برای اطلاعات بیشتر میتونین اینجا رو ببینین.

مواد شیمیایی حاوی دی اکسین ها می توانند در بدن سرطان و به خصوص سرطان پستان ایجاد نمایند. دی اکسین ها به شدت برای سلول های بدن سمی هستند. بطری های پلاستیکی محتوی آب را منجمد نکنید زیرا پلاستیک می تواند از خود دی اکسین آزاد کند.

اخیرا" دکتر ادوارد فوجی موتو مدیر پروژۀ سلامتی بیمارستان کاسل، در برنامه ایی تلویزیونی به مضرات این مواد برای سلامت پرداخته است و شرح داده که مواد حاوی دی اکسین ها برای ما مضر هستند. او افزوده که نباید برای گرم کردن غذاها از ظروف پلاستیکی استفاده کرد. در واقع این موضوع مواد غذایی چرب را در بر می گیرد. او می گوید که ترکیبی از چربی، گرمای زیاد و ظروف پلاستیکی می تواند باعث ازاد شدن دی اکسین ها به داخل مواد خوراکی و در نهایت نفوذ انها به درون سلول های بدن شود. او توصیه می کند که به جای استفاده از ظروف پلاستیکی، از ظروف شیشه ایی، سفالی و سرامیکی برای حرارت دادن غذا استفاده شود که نتیجه ایی مشابه دارد بدون ان که دی اکسین با غذا ترکیب شود.

بنابر این غذاهایی مثل غذاهای منجمد، نودل های آماده و سوپ ها باید از ظرف هایشان خارج شوند و در ظرف دیگری گرم شوند. ظرف های کاغذی بد نیستند اما ترکیبات انها مشخص نیست. بنابر این مطمئن تر است که از ظرف های شیشه ایی و سفالی استفاده کنید. دکتر فوجی موتو یادآوری می کند که چگونه مدتی قبل به دلیل وجود دی اکسین در پلاستیک، تعدادی از مغازه های غذاهای آماده و سریع، ظرف های فومی خود را با ظروف کاغذی جایگزین کردند.

همچنین او به این نکته اشاره کرد که پلاستیک های بسته بندی نیز به همین اندازه برای گرم کردن غذا در مایکروویو خطر ناک هستند. وقتی مواد غذایی را بدون پوشش در مایکروویو قرار می دهید، گرمای زیاد باعث اب شدن پوشش پلاستیکی و نفوذ آن به درون غذا می شود. به جای ان بهتر است مواد غذایی را با دستمال کاغذی بپوشانید.

ترجمه: جیرجیرک

پ.ن. از جیرجیرک خانم: این متن سال گذشته منتشر شده اما هنوز هم میتونه اطلاعات خوبی بده. من سر کار همکارایی را می بینم که لیوان های کاغذی تیم هورتون را بارها و بارها با همون در قهوه ای رنگش که نمی دونم دقیقا" جنسش چی هست گرم می کنن. درسته که این مقاله گفته که کاغذ خیلی بد نیست اما نه کاغذی که بوی سوختگی اش بلند میشه. ماگ هاشونو که داخلش پلاستیکی است توی ماکروویو میذارن و بدتر از همه بیرون و داخل مایکروویو را با موادی مثل ویندکس تمیز می کنن. مطمئنا" این ماده در مجاورت حرارت بالا میتونه خطر ساز باشه. برای همینه که هفته پیش اخبار رسما اعلام کرد که در کانادا از هر 4 نفر 1 نفر سرطان می گیره.
برای این که استفاده از مایکروویو مطمئن و کم خطر تر باشه، از گذاشتن انگشت دستتون روی دکمه شروع و پایان خوداری کنید. بعضی ها عادت دارند که برای مثلا باز کردن در مایکروویو در دقیقه های آخر، انگشتشون را میذارن روی دکمه باز کننده در یا دکمه خاموش و منتظر اتمام کار می مونن. این کار باعث میشه که گلبول های قرمز از طریق نفوذ امواج از نوک انگشت ها که جزو نقاط حساس بدن هستن، متلاشی بشن. وفتی مایکروویو روشنه جلوش نایستید و از مرکزی که شما را از طریق یه خط مستقیم به اون مربوط می کنه، کلا" خارج بشید. قرنیه چشم خیلی حساس است و سلول های قرنیه اگر از بین بروند، به سختی قابل بازسازی هستن (فقط بعضی لایه ها دوباره ساخته میشوند) برای چک کردن غذاتون به داخل مایکروویو روشن خیره نشوید و صورتتان رو نزدیک نبرید.

پ.ن. از خودم: تا اونجایی که میتونین استفاده از مایکروویو را به حداقل برسونین و موقعی که مایکروویو روشن هست، حداقل یک متر از آن فاصله داشته باشید. اینجا مایکروویو خیلی ارزان است و خیلی در صرفه جویی وقت کمک می کنه اما خودم شخصا" مایکروویو ندارم و به نداشتنش عادت کرده ام و هیچ مشکلی هم ندارم.